-
1 wypadać
1. vi2) ( wybiegać) hinausstürzen, hinausstürmen3) ( sprawiać jakieś wrażenie)dobrze/źle \wypadać gut/schlecht ausfallen4) ( przypadać w udziale)na każdego wypadają dwie brzoskwinie auf jeden entfallen zwei Pfirsiche5) ( zdarzać się)coś mu wypadło, dlatego nie mógł przyjść ihm ist etw dazwischengekommen, deswegen konnte er nicht kommenw tym roku Wigilia wypada w poniedziałek in diesem Jahr fällt Heiligabend auf einen Montag2. [vɨpadaʨ̑] vimpers sich +akk gehörennie wypada śpiewać przy jedzeniu es gehört sich nicht, beim Essen zu singenza zaproszenie wypada podziękować es gehört sich, für eine Einladung zu danken [ lub sich für eine Einladung zu bedanken]
См. также в других словарях:
wypadać — ndk I, wypadaćam, wypadaćasz, wypadaćają, wypadaćaj, wypadaćał forma ndk czas. I wypaść. (p.) wypada nieos. 1. «należy, trzeba, godzi się; jest słuszne, konieczne, wskazane» Wypada zgodzić się z tą opinią. 2. «należy do dobrego tonu, jest… … Słownik języka polskiego
